İSTANBUL

Ah ! istanbul; fahiþe ruhlu sevgilim,
Dað ormanlarýyla bezeli, süslü gelini,
Gündüzlerimin demokrat yolcusu
Gecelerimin hüzünlü türküsü,
Ah! Ýstanbul;

Bak iþte ! baþ baþayýz bu gece,
Sende kendimi bulmaya geldim.
Ýnsan kolonilerinden uzak,
Herhangi bir kenar mahalenin,
Kaldýrýmlarý,Hüzünlü çakýl yolundayým.
Ziftli yollarýn, göz yaþlarýma akmakta yine.
Ah ! Ýstanbul;

Gözlerine sürme çekmiþ sokak lambalarýn,
Loþ loþ gülümsemekte ,bastýðým kaldýrýmlara
Ýçten içe fýsýldamaktayým, sesiz bir þiiri,
Ýçinde, argo küfürlerin makam tutuðu,
Aðzýmda cýgara, duman duman çekmekteyim,
sensizliði içime,
Ah! Ýstanbul ;

Egsoz kokusuyla, kükürtüyle,
baþýmý döndüren sürtüðüm benim.
Bu gece sende kalmaya,
Bu gece hesap sormaya,
Bu gece kahrolmaya,
Yani ihanet sofranda, meze olmaya geliyorum.
ah istanbul;

AYHAN ASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın: