SÜLEYMAN ABİYE SİTEM

Oldu mu be Süleyman Abi,
Böyle yüzüstü
Býrakýlýr mý þair.
Kýrýklarýný toplayamadigimiz
Hayallerimiz vardý geleceðe dair.

Reis yoðun bakýmdan çýkýnca diye
Baþlayan cümlelerin bir anlamý vardý...
Ve bir aðýrlýðý planlarýmýzýn.
Þimdi Mardin bizi beklese kime ne?
Ya da Nemrut’ta gün batsa
Balýklý golün suyu kurusa
Kimin umrunda?


Bak Süleyman
Ayýn þavký vurmuyor
Gözüm üstüne,
Asýk yüzlü dostu
Oynuyor geceler sahnelerde...
Ve her ay bir öncekini aratýyor,
Önleyemedigimiz acýlar gibi.
Ah o acýlar Süleyman abi
Kapalý giþe acýlar...

Zaman da ilerliyor fevkalade
Bizler Depresyon tavýrlarý takiyoruz
Kiþiliðimizin üstüne.
Yakýþmazsa Melankolik takýlar.

Gündüzle aramýzdaki husumet
Kan davasýna döndü adeta...
Saatler sabah sekizi vurmuyor
Ve böyle olmuyor
Gündüzler be Süleyman abi.



Hiç bir þeyin tadý yok artýk,
Portakalý soyuyoruz
Baþ ucumuza koyamiyoruz.
Ya da eve gelince bin tane çýkmýyor
Pazardan aldýðýmýz nar.

Oysa ki manav eski manav
Fýrýn, market, kasap eski...
Ama tadý ve adý yok
Pazartesi günlerinde açan
Ömür denen meyvenin...


Evdeki hesap ÝMKB’ye uymuyor.
Cüzdanýmýz daha hiç görmedi
Gayri safi milli hasýladan payýmýza düþeni...

Yamaliktan büyük
Dertler taþýyoruz ceplerimizde,
Yýrtýgi icimizde boþluk kadar olan.
Vel hasýl
Hiç bir seyin eski tadý yok be Süleyman Abi...

ls
Sosyal Medyada Paylaşın: