Rutubetli bir sabah yine yorgun bacaklar Yataktan kalkmak bile iþkenceye dönüþmüþ Birazdan ayrýlýklar odamý basacaklar Beni benden almaya hasrete mi danýþmýþ? Anýlar duvarlarda pencerelerden giren Pandomim gösterisi yapýyor sanýr gören.
Aynalar bana küstü hayýrsýzýn peþinden Göstermiyor yüzümü sýr perdesini açýp Sanki bir ben ayrýldým hayattaki eþinden Hatýrlatýp duruyor önüme aný saçýp Of be yürek aðlama hýrpalandýðýn yeter Unutmazsan bu acý seni dertlere katar.
Sanki bir baykuþ gibi pencereme tünerim Gece viran bahçemi seyrederim hüzünle Her gece Yusuf gibi kuyulara inerim Aðlasam fayda etmez ömrüm geçti hazanla Çocuk gibi küserim baþýmý öne eðer Anne þefkati olsa inan her þeye deðer.
Çið düþer gecelere daha sabah olmadan Gün görmeyen küfürler dil ucunda çürüyor Aþk denilen o þarap yüreðime dolmadan Yalnýzlýk elde kürek kapýlarý kürüyor Çalmayan kapý zili duvarýmda küflenmiþ Ýsmim gibi bir kader kulaðýma üflenmiþ.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.