DÖRT DUVAR VE BEN
Sende böyle bir gün çeker gidersin.
Þimdi kaldým dört duvar arasýnda.
Oysa ki neler yaþadým bilir misin ?
Ben senin yüreðinde de yoktum aslýnda.
Gönlüm kör kütük sarhoþken sana,
Yine de canýmý acýtan tek sensin.
Artýk her þey bitti anlasana
BENÝMDÝN, ÞÝMDÝ ELLERÝNSÝN.
Hançer gibi sapladýðýn o acýlarýn,
Hâlâ izleri duruyor yüreðimde.
Tek teline kýyamazken saçýnýn,
Sen ise ihanet ettin sevgime.
Mutluluk bile terk etti beni.
Her gün yeni bir yarayla daha tanýþýyor gönlüm.
Temiz kalbim bunlarý hiç haketmedi,
Artýk rüzgara yüz tutmuþ alev gibi,
S Ö N D Ü M !
Dört duvar dinler oldu derdimi,
Karanlýkta dayanamýyor artýk acýlara.
Yeni sevgilere açamam artýk bitik yüreðimi,
Yazýklar olsun beni hayattan soðutanlara !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.