ZAMANMIŞ

Kelimelerin yetersiz kaldýðý bir akþam yine
Kör kütük sarhoþ olup unutmaya çalýþtýðým bir gece
Çaresizliðim diz boyu olmuþ
Umutlarým solmuþ,yitirmiþim ümitlerimi
Hadi ben bu kadar yýkýlmýþým
Bu kadar mutsuzum
Peki ya sen
Sen hiç mi üzülmedin
Kalbinin bir parçasý bile acý çekmedi mi
Gözlerini göremem,sesini duyamam diye korkarken
Sen hiç mi endiþe etmiyordun
Hiç mi sevmiyordun
Ellerim ellerine kenetlenirken
Hiç mi için ýsýnmýyordu
Bilir misin
Ben býrak sana dokunmayý
Seni gördüðümde bile aþkýnla alev alev yanardým
Ben böyle yanarken seni kendimden soðutmuþ muyum
Yoksa sen baþýndan beri böyle soðuk muydun
Bir zamanlar sanardýmki ben senin için yaratýlmýþým
Sen benim için varsýn
Oysa ben arkandan aðlamak için
SEnse beni býrakýp gitmek için yaratýlmýþsýn
Þimdi arkama dönüp baktýðýmda
Gördüðüm tek þey
Yýkýlmýþ yanmýþ zavallý bir aþk
Yeniden ayaklanacak gücü yok
Küllerinden yeniden doðacak kadar
Takati kalmamýþ
Çaresizliðim artýyor günden güne
Ýçmenin faydasý yok unutmaya
Zaman derlerdi de inanmazdým
Zamanmýþ unutmanýn ilacý
ZAMANMIÞÞ......






BAÞAK..
Sosyal Medyada Paylaşın: