yolum hem uzun hem kýsaydý
ama ben hiç sensiz yorulmadým
belki de hissediyorsun bunu
meçhul güvercin gözlerimden
eskisi gibi parlak bakmýyorlar
güneþten bir damla misali
gamzelerim güz olmuþ kaybolmuþ
gülüþlerim sel olmuþ durulmuþ
bilmiyorum bize ne haller olmuþ
ah gel kurtar beni DERMAN BEYÝM !
öyle bir A(Þ)K dýki bizimkisi
güvercinleri aðlatan, yürekleri sýzlatan
kuþlarý yuva yapan, taþlarý baðýrtan
kuytusunda sesin hala uðulduyor kalbim
gözlerim yeþil ormanlarda oturur
seni düþler bekler
avcýlar geldi
çöreklendiler üzerime
bedenimi hapis ettiler
çelikten kafes ördüler
sen neredesin
hadi gel kurtar beni
ah DERMAN BEYÝM !
sen güçlüsün
sevgiler sende gizli SIR
o günü sorma bana
güvercin kuþ kafese kondu
ve özgür kalacaðý günü bekler
ama çok geç,
özgür kalsa da
o artýk yabani bir kuþ misali
senin çýkýp gelmeni beklemiþ bunca yýl,
sabýrla
emanet gibi hapsetmiþim aþkýný kalbime
benim elimi kolumu baðlamak
olur mu ?
bu kadar hayata coþku doluyken
sana bu kadar baðlýyken
yaþam sevinciyle taþarken
özgürce insanlýða barýþ getiren
ruhumu daraltma
gece mahkeme olmuþ
daraðacýnda bir gönül
hadi gel kurtar beni
ah DERMAN BEYÝM !
ÇELÝKTEN KAFESLER ÖRDÜLER
MEÇHUL GÜVERCÝN YÜREÐÝME !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.