Karanlýklar bürüdü tüm gökyüzünü,
Kanat çýrpýp uçtu, gönlümden kuþlar...
Yaðmur getirince acýyý, hüznü,
Doluyor gözüme, doluyor yaþlar...
Esiyor baþýmda rüzgârlar gamla,
Islansýn yanaðým hep damla damla.
Nasýl yaþanýr ki, sevdâlý namla?
Acýyan gözlerle dönüyor baþlar...
Kim derdi ki, yürek acý dolacak,
Gülümseyen çehre donup solacak.
Sevdiðin o eller, saçým yolacak,
Her þeyi anlatýr, çatýlan kaþlar...
Derin bir sessizlik kulaklarýmda,
Sýrlarým saklýdýr saç aklarýmda.
Yüreðimde onu, hep saklarým da,
Ebedi yastýðým olsa da taþlar...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.