KIRIK

Çýramý yaktýlar kaldýrýmlarda
Refüjlerde tükendi ümitlerim,
Her döndüðüm kavþaðý
Gündüz diye kucakladým.
Oysa
Karanlýðýn kucaðýnda
Sabahladým.

Belki bir gol pozisyonunda
Faul yapýlýp kalbi incinen
Bendim.

Belki de kýrgýnlýðým
Beklentilerimin yoðunluðunda
Zumlanmasý gibiydi
Objektiflerin.

Dýþlanmak gibi,
Ya da
Hor görülmesi benliðimin
Hoþgörüye en ihtiyac duyduðu anda.

Sabýkalý zamanlarým oldu benim,
Nezarethanede buldum
Kelimelerimi,
Bazen de cümlelerimde tutuklu
Kaldým öylece...

Kimi çýkmaz sokaklarda
Elimde bir tutam çiçekle
Bekledim, sabahladým
Kýsacasý kýrýldým hayata.

Kýrýldým kýrýlgan zaman ve mekana
Ve çok koydu
Boynu bükük býrakman kalemimi
Yani bana çok koydu ayrýlýk,
O yüzden de
Kýrýðým sana çok kýrýk.

ls
Sosyal Medyada Paylaşın: