... Baðýþlanmamý diliyorum... her þey aðýr aksak,gitmiyor adýmlar... kolay deðil,ürkek serçe yüreði,ceylan bakýþý biliyorum./ oysa kafes içre yaþarken koca koca adamlar, bülbül dert söyler,dinleyen mest olur; derki...ne güzelde þakýyor, . Ýþe yaramazýn tekiyim, hayat boþ geçiyor, ne yerden aðilip bir taþý kenara attým, nede el açan birinin elinin içini doldurabildim. . Ahh etsem boþa gitmez hani, elime kadar gelen nimeti teptim, emaneti mezara taþýmak için yaþýyorum, Fergab’ý bir çýrpýda okuyorum, lakin besmelede þaþýyorum. . Sadece kendimle savaþým, kimseyle alýp veremediðim de yok! hiç acýkmýyorum,karným hep tok, fezada ýþýk hýzýnda akarken, arzda elim ayaðým tutmuyor yavaþým, ne gelecekten kaygým var nede tabakta aþým, nede olsa bir gün; gideceksek eðer! neye telaþým.. . Saki su taþýr, pervaner ateþe üþüþür, her doðan gün,bir müjdedir! her gece bir þeyleri saklar, her boþluða bir þeyler sýðar, kimi dert biriktirir... kimiside cepsiz elbise diktirir. an olur çeker,an olur çektirir. þu insanoðlu kadar garip bir canlý varmýdýr ki.. ne kadar kalabalýklar içrede yaþasa... yanlýz baþýna hep YEKTÝR!
yunus ça./
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.