Hey gidi günler hey!
Bir zamanlar sevilir sayilirdin el üstünde tutulurdun, ne oldu simdi silindin defterlerinde, o cok deger verdigin, zamaninin bir cogunu harcadigin, kiyamadigin, arkasinda kostugun, cocuklarimi bile feda ettigim insanlar.
Nerde o canini bile feda edecek kadar sevdigim insanlar, solacak diye koklamaya kiyamadigim insan.
Hani derlerdi et tirnaktan ayrilmaz diye, meger hepsi yalanmis, hepsi sahteymis!
Meger bitmis benimle isileri, iste cocuklarimi, zamanimi feda ettigim insan,
yokmus artik bana ihtiyaci, bulmus sirtini dayiyacagi baska bir duvar.
Ne deyim icim kan agliyor, kendime deyil verdigim emeklerin degerlerin
Insan gibi insana degmidigine, benden calinan o günlere üzülüyorum, isileri bitince bir pacavra gibi bir kenara atmalarina üzülüyorum.
Yillarca sustum senin simdi sirtini dayadigin insanin igneleyici sözlerine, zulmüne sustum, sadece senin mutlu olman icin sustum, susturduk, yüregimi susturdum, sadece senin mutlulugun icin, cünkü biz seni cok seviyorduk!
Dün aksam geldim kapina, giremedim iceriye, kiyamadim korktum o anki mutlugunuzu bozarim diye, buna hakkim yoktu, yalniz gönül isterdiki o mutlu aninda yaninda olayim tipki o eski günlerdeki gibi!
Umarim mutlu olursun, unutmaki her seyin bir baslangici gibi birde sonu vardir!
Unutma aklinda bulunsun, zaman gelir bir gün uyanirsan eger o deriiiiin uykunda, sunu hatirlamani isterim "ben seni cok seviyorum........!
Sati Türkoglu 29.6.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.