Kime kýrýldýn gülüm, söyle ayrýlýk niye ?
Gidiþin gerçek miydi, hayal miydi, düþ müydü ?
Bekliyorum yolunu, bir gün dönersin diye
Kýrýlan kanatlarýn, altýn mý,gümüþ müydü ?
Seninle dopdoluyum , ömrümde ki tek ýþýk
Sabahýn seherinde ,ufku tarar gözlerim
Varsýn kýyamet kopsun, solum senle barýþýk
Hasretlik cana yetti, ölümüne özlerim
Boyun benzer Selvi ye, gözlerin çay karasý
Gülüþün kýskandýrýr, altýn saçlý güneþi
Hekim çare bulamaz, bu bir gönül yarasý
Senin gibi güzelin, yoktur dünyada eþi
Ansýzýn çýkýp gelsem, gönül kapýný çalsam
Çöl olan yüreðime, Kevser olup dökülsen
Gül tenine dokunup, gamzenden buse alsam
Aþký baþtan dokuyup, sonra tekrar sökülsen
FUNDA FÝLÝZ KOTAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.