ETHEM DEMOKRASİ ŞEHİDİ.

Polis sirenleri, gaz bombalarý, ülkemiz yangýn yeri.
Meydanlara döküldü, Türkiye’nin gençleri.
Kýrmýzý karanfiller, Ethem den kan damlasý.
Ethem gencecik, Ethem arslanlar gibi.
Bir korkak kurþunla, hayata elveda dedi.
Karardý Ethem in dünyasý, son buldu ümitleri.

Bir haziran ne güzel gündü, Ethem in doðum günü.
Bir haziran, kara gündü, Ethem in ölüm günü.

Bir ana, beþ kardeþ ve geçim sýkýntýsý.
Ethem, ailesine bakabilmek için, býrakmýþtý okulu.
On yýldýr çalýþýyordu, Ethem usta olmuþtu.
Bundan böyle daha çok çalýþacak kazanacaktý.
Rahat bir hayatý, evi arabasý, olacaktý.

Polis sirenleri, gaz bombalarý, ülkemiz yangýn yeri.
Ethem ile beþ þehit, binlerce sakat kör ve yaralý.
Meydanlar yine dolu, caddeler sokaklar yine dolu.
Ne istiyor bu gençler, ne istiyor insanlar, iktidardan devletten.
Hak istiyor, adalet istiyor, zarar gelmez kardeþlikten milletten.

Bölmeyin bizleri, bizden ve sizden diye.
Bütün konuþmalarda, önem verin sevgiye.
Mademki demokrasi, yine konacak sandýk.
Ülke sevdalýsýyýz, yeter artýk bunaldýk.

Dünya kimseye kalmaz, hakimiyet Allah ýn.
Karanlýklardan sonra, aydýnlýktýr sabahýn.
Biz nice zorluklar gördük, bu günlerde geçecek.
Atatürk Türkiye si, ebediyyen sürecek.
Türkmendaðlý þairden, iþte böyle arzuhal.
Sevindirme düþmaný, verme ülkeme zeval.

HÝLMÝ CAN.
HAZÝRAN.2013.

(3991)


Sosyal Medyada Paylaşın: