KÝMLÝK Yýkayýp birdenbire Kubbesiz abartýlarý Çoktan astýk bir mandalla. Üzerlerinden ne güneþler geçti.
Kökünden koparýp yürekleri Bütün cilalarýný soyup zýmparaladýk; Çýrýlçýplak kayýn cesedi.
Ayaklarýmýzýn altýnda sürgit, Acýyacak. Bizim de liflerimiz Kopmasýna birkaç mevsim yeter.
Biriktirdiðimiz yapraklar daha sarý daha bir kuru. Sarnýçlara kaçtý bütün birikmelerimiz. Kim bilir, Hangi deniz koynunda besler.
Yanaþýmlarý "utandýk zamanlara" býraktýk Uzak bir kuþ sürüsüne, Takýlýp sürüklendik. Adsýz bulutlar yýðýldý göz uçlarýmýza Kaldýk eþiðinde, gece denilen ayyaþýn.
Ayýlmak uzun sürdü: Ayrýlmak, O kadar kýsa; dokunmak, O kadar kýsa; Milyar yýllýk zamanda. Ve çoktan kovaladýk gölgelerimizi Biz yoktuk aslýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir Bıyıklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.