Sen,sana hala baðlýyken hem de hançerini sapladýn sýrtýma yine...
Bu kaçýncý?
Söyle bu kaçýncý?
Hani büyümüþ,olgunlaþmýþtýn söyle?
Sormadan,anlamadan kalbinde astýn beni,
Yargýlamadýn bile.
Oysa ben seni çok düþündüðüm için hatýrladýn beni.
Çok özlediðim için özledin.
Sen benim yüreðimi hiç bilmedin.
Tanýmak istemedin.
Binlerce kez dedim sana beni boðma diye.
Beni özgür býrak.
Kýrma kanatlarýmý diye...
Kalbindeki sevgileri hep anlamak istedim.
Hep tanýmak...
Oysa sen karaladýn her seferinde yüreðimi,
Sýrf çok sevdim diye.
Aþk bu muydu?
Sevdiðini sarýp sarmalamak,
Kapatmak bir kafese,
Yüreðine ambargo koymak mýydý?
Hiç anlamadýn beni.
Sevmek sevdiðini anlamaya çalýþmak deðil miydi?
Onun için emek vermek?
Duygularýmý hiçe sayan birisini ben nasýl yanýmda tutabilirdim?
Küsen,týrmalayan ve her fýrsatta saldýran...
Ýstemediði ne varsa kendisi yapan...
Ve en son olarak arada hiç bir bað yokken sevdim diye
Hakaret üstüne hakaret yaðdýrýp
Beni de zývanadan çýkartan
Sen deðil miydin?
Büyü artýk,
Lütfen büyü.
Beni de üzme,
Kendini de...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.