Bu sabah sensiz uyandým güne Erguvan aðrýlarý ile... Çalýya dönmüþtü yürek Günaydýn demek yoktu sana Kabuk baðlayan aþk yaralarý Ýþlemeye baþladý yine ateþ düþtü cana Bilerek, bilmeyerek...
Sevdamý kokladým yalnýzlýðýmda Güz ayazýný hissettim Ah gülüm oldu mu þimdi? Nasýl direnirdim, sen yarini anlatýrken? Nasýl hiç bir þey olmamýþ gibi davranýrdým? Yakýþýr mýydý aranýza girmek? Yakýþýr mýydý yalandan gülmek?
Kapýnda bir gölge olsam Aksi vurur yüreðine Seni uzaktan sevsem Sesimi duyarsýn canhýraþ... Vuslata ihtimal yok Yoksa ben bu aþkýn imkansýzlýðýný mý sevsem? Rüzgarlarý öperek...
Yenik bir kavgaydý benim ki Anladým þimdi Karanlýða sýðýnsam Yüreðin aydýnlatýyor gecelerimi Uykuya sýðýnsam Hayalin titretiyor rüyalarýmý Bakýyorsun gülerek...
"Nur inmiþ nazýna Asude gülüþlerin kadýný" Yaz güneþinde titreten güzellik Mucizeye inanýr mýsýn? Ben inanmýyorum artýk Sarhoþluðu yaman bu sevdanýn Uyuþuyorum giderek...
Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.