MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

FU
DÖRT MEVSİM AŞK
FUATYERLİTAŞ

DÖRT MEVSİM AŞK


-Sonbahar-



Bir yapraktým önce

Sonbaharda sararmýþ hafifçe

Tepeden Ankara’yý seyre dalmýþtým

Uçup gitme özlemiyle yanmýþtým

Bir yanda kýrýk dökük gecekondular

Ellerinde sapan avcý çocuklar

Diðer yanda özgürlük var

Derken bir rüzgâr

Esti

Kopardý, aldý beni

Önce yükseldim göklere

Ve yöneldim bilmediðim memleketlere

Ben hep armut görmüþtüm aðaçta

Ve bir kavak vardý yalnýz yanýnda

Þimdi baþka aðaç, toprak, insanlar

Kucak açmýþ bekleyen nice güzellikler var





Kapýldýðým rüzgârla gezdim bir sürü diyor

Kiraz aðaçlarý gördüm, kýpkýrmýzý kirazlar

Ve erikler, kaysýlar bin bir türlü böcekler

Ve elbette çiçekler

Çeþit çeþit toprak gördüm her yerde

Sahilde, çölde, daðda, derede



-Kýþ-



Ve sonra kesildi aniden rüzgârým

Sona erdi sonbaharým

Yeryüzüne indim süzülerek yavaþ yavaþ

Ve süründü bedenim yerlerde dað taþ

Kimi zaman ezildim ayaklar altýnda

Sonsuzluk sandýðým þey sonum oldu aslýnda

Ýþte doða diyor ki: "Bitti þimdi yoldaþlýk"

Ve istikbalde kýþ görünüyor artýk





Karýncalar bedenimle kýþladý.

Ve merasim baþladý;

Çamurlarla yýkandým önce

Nefes kesen soðuk asýl iþkence…





Kýþ beyaz kefeni giydirdi

Vücudu topraða deðdirdi

Ve toprak içine aldý beni

Parça parça etti, çürüttü bedeni

Çeþit çeþit mahlûkatla uðraþtým

Zerre zerre kâinata karýþtým

Çok dolaþtým ve toprakta yatýþtým

Toprak oldum, yadýrgadým ya... alýþtým



-Ýlkbahar-



Ýlkbaharda tohum düþtü içime

O da benim gibi daldan ayrýlmýþ zerre

Vücudumda besledim büyüttüm

Bana ait ne varsa, içlerinde yürüttüm

Fakat içime sýðmadý bedeni yýrttý

Bir fidan oldu da dýþarý çýktý

Kökü bende özü çimende bir gül fidaný

Ben de süzüldüm içine oldum dikeni



-Yaz-



Yaz geldi

Tek düþman böcekler dostumuz yeldi

Güneþle beslendik günlerce

Ve gülüme ay vururdu her gece

Her yaðmurda su içtik kana kana

Tohumlar býraktýk köklü vatana





Ummadýðým anda geldi ayrýlma vakti

Aþk oldu ayýran gülle dikeni

Aldýlar gülümü bir bukete koydular

Ellere batmasýn diye beni ondan yoldular





Seveni sevdiðinden ayýrýp sevdiklerine sundular

Gülü dikenden ayýrýnca sanki adam oldular.





Fuad Yerlitaþ / Kasým 2005
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.