DOĞRUSU

Aklým uçmuþ gidiyordu
Yakaladým

Kalbim kanýyordu
Sarmaladým

Gördüðüm gerçekler
Bir yalan peþindeydi

Ortalýkta fikirler
Kör dövüþteydi

Diller birbirine karýþmýþ
Aþaðýlýk sevideydi.

Gözümü gökyüzüne, yeryüzüne, ufuklara çevirdim
Ýnsansýz her yer güzeldi

Yüzümü, insana, doðaya, hayvanlara çevirdim
Ýnsanlý her þey çýkar içindeydi

Yeniden insan ilkeleri çizdim
Önce kendime söyledim

Yeniden inanca bilinçlendim
Kendime yaþam edindim

Doðrusu kullara kulluktan uzak durmak
Doðrusu hiçbir insanýn askeri olmamak
Doðrusu, sevgiyi, saygýyý paylaþmak
Doðrusu, sloganlardan kaçmak
Doðrusu, gerçeklere kucak açmak
Doðrusu, Allah’a göre yaþamak

Gerisi yalan,
Sadece insaný kandýran
Piþmanlýklarda kývrandýran

28.06.2013 – Ýzmir


Sosyal Medyada Paylaşın:

MEHMET ÇOBAN Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

AŞK DÜŞTÜ YÜREĞİME GÜZELLİKLER KADAR DOSTUM KENDİMİ DİNLİYORUM ASA HODRİ MEYDAN SİYAH BEYAZ KIŞ ORTASINDA KURBAN NE DEMELİ?