Baharýn geçiyor mevsimi,kader sayfamýzda varaklar Dökülüyor ömrümüzden ahh, altýn sarýsý yapraklar Doðanýn yalnýzlýðý içinde,doyumsuz kara topraklar Bir zamanlar neydik dercesine eski uygarlýklar
Rüzgar hýþýmla esiyor her vadide yaþam suskun Ýntikam alýr gibi dalgalar sahile sanki küskün Ey fani! deðildir bu mekan sana mesken Hayat akýp gidiyor elimizden geleceðe dönerken
Kuþlar,kelebekler,arýlar matem tutuyor Bulutlar sanki saçlarýný çözmüþ aðlýyor Bir Anka bedenini almýþ sonsuza uçuyor Ey insan,unutma sonsuz bir yaþam seni bekliyor
Nihat Gülle Þair ve yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
şiirinprensi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.