Seyreyle âlemi ne sýrlar saklý hiç kendi kendine sordun mu gönül Yaradanýn sana verdiði aklý Düþünüp hayýrla yordun mu gönül
Doðumdan ölüme iki eþik var Doðaný bekleyen kundak beþik var Caný tenden alan nurlu ýþýk var Bu iþin sýrrýna erdin mi gönül
Hesabý yaptýn mý inceden ince Her þey hitam bulur kabre girince Son libas bedeni sarmadan önce Göðsüne imaný sardýn mý gönül
Zikirden azade kirli nefesten Þeytanýn ortaðý âciz nefisten Dünyevî zevklere mahkûm kafesten Arýnýp kýyama durdun mu gönül
Ne gelirse baþa Allahtan gelir Tevekkül sahibi imtihan bilir Çektiði acýlar ganimet olur Sabýrla çileni ördün mü gönül
Þair aðam sen de fani bir kulsun Vird-i Zeban her dem perverin olsun Mevlam nasip etsin müyesser kýlsýn Saati visale kurdun mu gönül ?
Mehmet NALBANT
Edebiyat portallarý içinde saygýn bir konumda bulunan Edebiyat defterinin çok deðerli seçki kuruluna þiirimi ödüle layýk gördükleri için en kalbi þükranlarýmý arzederim. Ayrýca þiirime ses olan Can dost Mustafa doðana da katkýsýndan dolayý çok teþekkür ediyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Nalbant Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.