sakinin bakilik baðrýnda içerim þarabýný sarhoþluðum baþlar hoþluðunla… kendime geliþin gün yüzü yansýr güzel yüzünde aksiyonu kaçmýþ , kopuþlarýn diline deðer dilin dil dile halayýmýz baþlar, aþk çýðlýðýný temizlerken
kozasýný sevginde býrakan ipeðin kumaþ geleceðiyim misafir kaldýðýmýz sevdanýn süsüne amaçlanýr geleneðim kýymetinin kýyametinde kendine gelir , kendimde geçiþler öksüz tutkularýn yurdunda toplanýr, içsel paklanýþým benliðin bestesi olur, sen olur, ben olur aþk…
sessizleþerek unutulmayý bekleyen imkansýzlýðýn sonuyum delirerek sevmeyi bekleyen yüreðin sen baþlangýcýyým yokken çok olan varken yok satan asilliðin pýnarýsýn akýyorsun içimle için arasýnda aþký susatarak ýslatýyorsun kara sevdayý, içten içten eriyerek geliyorsun soldan soldan baðrýmý delen þirinim olarak feryadýma yetiþiyor yetinmelerin, ferhat olmama gerek yok ben senli daðýn ta kendisiyim, yürek daðýmda akar pýnarýn sen sevdanýn pýnar aðzýsýn, sus’adým ,aþk dudaðýn içmeye geldim
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.