Ýçimin volkanlarý gözlere görünmüyor Kaynýyor fokur fokur lav olup akmak için Baþka gönüle aksam beðenip barýnmýyor Bir tek bana mý reva bedeli yalnýz suçun Ürün vermez tarlaya ekip de kaçtý zalim Soruyorum feleðe ne olacak bu halim.
Bulutlar da gözlerim haber soruyor hala Yaðmur olup yaðarsa tutmak için ellerim Fýrtýnalar biçtikçe okunuyor bir sela Talan vurdu savruldu bahçemde ki güllerim Güneþ doðar mý bilmem ömrümün gecesine Dönmeyen yare özlem mezardýr nicesine.
Yorganým karabasan yar diye sarýyorum Soluksuz kalýyorum ismi geçtikçe hala Bir kör gibi dolaþýp elini arýyorum Çýkarsýn beni diye sevda denen o yola Selviden de güzel di boylu posluydu ayvaz. Aþkýn en güzel hali gözü pusluydu ayvaz.
Ayvaz: Koca, erkek, eþ
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.