Karþýma oturmuþ bir garip öyle aðlýyor,
Ýçinde nice feryatlar ateþ gibi yakýyor,
Masumane bir þekilde ortama bakýyor,
Kimsenin umurunda mý hayat yaþýyor..
Kim bilir ne derdi var öyle kývranýyor,
Elinden gelen yok çýkýþ yollarý arýyor,
Bir kendine birde baktýklarýný soruyor,
Bir hýçkýrýkla için, için öylece aðlýyor..
Yaþamayan anlamaz garibanýn hallerini,
Hor görülmüþ tutulmamýþ uzan ellerini,
Dertleri yüklenmiþ taþýmaz olmuþ hepsini,
Sanki kahrediyor dünyaya neden geldiðini..
Sabýr yükünü yüklenmiþ sýrtýna taþýyamamýþ
Bir an olsun hal ve hatýrýný soran bile olmamýþ.
Yardým için gittiði bütün kapýlar kapanmýþ,
Gördüm periþan halde yapa yalnýz halde kalmýþ..
Çektiði acý ýzdýrap yüzünden okunuyor,
Kendi yanýyor, bakaný da öyle yakýyor..
Bütün görünen hali hepsini bize anlatýyor..,
Yapa yalnýz garip köþe baþýnda aðlýyor..
Derdin nedir desen hiçbir zaman anlatmaz,
Halin periþan ortak olayým desen duymaz,
Bütün umudunu kaybetmiþ yol desen bulmaz,
Onun halini o hali yaþamayan asla anlamaz
Hayat bu kaderde olanlar bir, bir yaþanacak,
Biri gelip bu halini görüp bir gün anlayacak,
Garip kardeþ yardým için ellerini hep açacak,
Ne olursa olsun kaderde olanlar yaþanacak,
Dün bugün yarýn derken iþte hayat yaþanýyor,
Çýkýþlarýn sonu zamanla iniþe doðru gidiyor,
Her insan kendi hayatlarýný kendileri yaþýyor..
Garip köþe baþýnda kendi derdine yanmýþ aðlýyor..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.