bu gün bir avaza uyandý serçeler
ýslanmamýþtý toprak henüz
yapraklar terlememiþti ince ince
sokaðýn baþýnda yürüyen adýmlar vardý sanki Gülce
bir kaldýrým kaçýyordu kendinden uzaða
küstah bir rüzgar salýnýyordu boylu boyunca
ve;
...bu kez edepsiz acýyordu sol yaným
sen Gülce;
aðlayan melekler gördün mü hiç,
ya da gülerken aþký...
dinle Gülce dinle:
zaman bir daha anlatmaz sana bu hikayeyi.
bir daha seyretmez kader ayný yerden.
dal vermez sana istediðin her çiçeði.
sen ki ,
alamazsýn Gülce,
verdiðin ayný nefesi.
iþte bu yüzdendir sol yanýmýn acýsý
bu yüzdendir içli içli susuþlarým Gülce...
þimdi bir hacamatla ,
kestir alnýmý orta yerinden.
akýt senli günlerimi .
soluma teðellediðim eðreti gülüþünü,
ve alnýma çizilmiþ bu yarým resmini,
al götür beraberinde Gülce...
býrak kopayým inceldiðim yerden.
ben seninle vardm Gülce ,seninle öldüm ben...