BİLMİYORSUN

Ortalýk, ýssýz, sessiz ve sensiz,
Her gece sabahlýyorum, farkýnda mýsýn?
Yanýna geliyorum, günaydýn diyorum,
Sende günaydýn diyorsun, ama bilmiyorsun.

Benim sana ilgi duyduðumu,
Benim seni arzuladýðýmý,
Benim seni çok istediðimi,
Maalesef bilmiyorsun…

Güneþ doðunca, yanýna geldiðim an,
Gözlerim kamaþýyor, gözlerine bakýnca,
Sabahýn uykusuzluðunda, sýcak tenine,
Tenim deðsin diyorum, ama sen bilmiyorsun.

Seni bekliyorum, her sabah,
Beþe beþ kala, beþi çeyrek geçe,
Seni görünce doðruca yanýna geliyorum
Ama niye geldiðimi sen bilmiyorsun.

Bir daha görmek istiyorum,
Ve bir daha geliyorum yanýna,
Sohbet ediyoruz, havadan sudan,
Ama sen bilmiyorsun niye geldiðimi.

Bu hep devam ediyor,
Bilmem farkýnda mýsýn?
Belki yüz oldu tekrarý,
Ama sen bilmiyorsun.

Ne ben söylüyorum, nede sen soruyorsun,
Sabah uykulu, uykulu çok güzel oluyorsun,
Seni bekliyorum ben, yanýma gelir diye,
Ama sen gelmiyorsun, demek ki bilmiyorsun.

Sana olan tutkunluðumu,
Sana olan hislerimi ve
Sana olan hayranlýðýmý,
Demek ki sen bilmiyorsun.

Sosyal Medyada Paylaşın: