elin elime deðdiði zaman unutmuþtum ayaklarýmýn donduðunu yüreðimde sözlerinden ötesi yok adýmlarýmda dizlerimden ötesi yok
bu þehrin bütün direk lambalarýna fit verirdi gözlerin karanlýk çökerdi ayrýldýðýmýzda bulvarlara tadýna varýrdým yürürken gayesiz buz kaldýrýmlarýn en tenha yerlerin
çatý katlarýnda sýðýnmacý kediler bir yosmanýn aðýr kokusuna dillendiler de böldüm ciðerimi bin parçaya öðün verdim bu sevdaya tanýklýk etmediler
sen baþkaydýn kaç kent baþýma yýklýdý ezel-i temelinden bileklerim kan bellerim sancý tutunuþumdun gene de kurtardým anýlarýmýzý harabelerinden
kimbilir yeni garlar inþa edilirse bu kente bir daha baþladýk sanýrýz tekrar tekrar ayrýlýrýz
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
uranus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.