Allah'ım sen yardım et

koskoca dev misali görünüþü heybetli
sapasaðlam bir adamdý musa.
ilk evliliðinden dört çocuðu vardý
ikisi oðlan ikisi kýz.
hepsini büyüttü okuttu
oðlanlara meslek verip askere yolladý
sonra ne mi oldu
ilk eþinden ayrýldý musa.
insanýn baþýna ayrýlýkta gelebilir hani
ama dört çocukta babasýnda nasýl ayrýlýr ki
baba çýnardýr gölgesi bile yeterdi ya
yalanmýþ koskoca olmuþ çocuklar babayý terk etti
olacak iþ mi.

ikinciye evlendi musa.
ikide çocuk biri kýz biri adam.
çok mutluydu artýk
ilkinde görmediði sevgiyi görmüþtü.
adam gibi çocuktu üvey oðlu
öz çocuklarýndan özdü sanki.
çünkü küçük yaþta babasýz kalan
o çocuða babalýk nedir öðretmiþti
öz çocuklarýna öðretemediðini.
üvey oðlana da meslek öðretti
ve onuda askere gönderdi.

bittikten sonra askerlik
sýra evlendirmeye geldi.
bir nasip çýktý istediler oðlana
sonra düðün dernek erdiler murada
bir sene sonrada bir kýz torunu oldu
mavi gözlü sarýþýn bir bebekti esin
büyüyünce bizim oðlana alalým
kimseye söz vermeyin dedim
tamam senin oðlandan iyisini mi bulacaðýz dediler.
neyse þaka bir yana
altý aylýk oluvermiþti esin bebek.

zaman nasýlda su gibi akýyor derlerya hep
iþte öyle akýyordu ki kötü bir haber duyduk
hastahaneye kaldýrýlmýþtý musa
önce sarýlýk dediler doðru sapsarýydý
buruk bir sevinçti bizim ki ama sevindik.
bir hafta iki hafta üç hafta geçmiyordu
sarýlýk deniyor baþka birþey denmiyordu
bir aydýr yatýyordu ve sonunda
acý gerçek çýktý ortaya doktor kanser dedi

konduramýyorduk belki ama gerçekti.
binde bir kurtulanýn olduðu bir kanserdi.
terapiye baþlayacaklarmýþ dediler
bir umut bir umuttur
çýkmamýþ candan umut kesilirmiydi
ama o eski adamdan eser yoktu
koskoca dev misaliydi ya hani
o eski heybetinden hiç bir þey yoktu þimdi.
ayaða kalkamýyordu artýk.
öz çocuklarýmý mesaj yollamýþlar halalarýndan
üzülmüyoruz ama sevinmiyoruz da hala demiþler
pardon en büyüðü otuz beþ küçüðü yirmi altý
yaþlarý kemale ermiþ insanlýktan yoksun varlýklar
babanýz ölüyor be hiç mi sýzlamaz sol yanýnýz.

altý çocuðun ikisinden hayýr görmüþtü musa.
her gün iþ çýkýþý hastaneye
görmeye gidiyordu üvey oðlan.
üvey diyorum ama genetik bir üveylik
evlat olmanýn özlüðü saygýda biter
baba demenin sýcaklýðý adamlýk da.
ikinci eþi hep baþýnda
iþte kötü günde yanýnda olmak
buna denirdi ancak.
Allahým sen yardým et,baðýþla,þifa et.
elimizden gelmiyor bir çare
bu kanser illeti ne dermansýz bir dert.

Mustafa Tellal (24/06/2013)

not: 10/temmuz/2013 te hastamýzý kaybettik allah günahlarýný baðýþlasýn musa abi..




Sosyal Medyada Paylaşın: