Kendimi saða sola vuruþlarým bir çocuk avuntusu ama ne tahta beþikler uykularýmý aðýrlýyor nede çaputan oyuncak bebekler gülmeler, gülümsemeler ikram ediyor hiç bir oyunun unutturamadýðý bir oyunda kaldý aklým hiç bir oyuncaðýn avutamadýðý bir oyunda kaldý yüreðim...
Döþüme deðen bir elde ebelenerek yandýðým oyunun ardýndan koþuyorum halen Bilmem ne zaman bulurum döþümde taþýtýðým elin sahibini ama Bildiðim þimdi ne yana dönsem yarým kalmýþ bir oyuna devam etme avuntusuyla aramalara tutula kaldýðým
SELMA KOÇ Sosyal Medyada Paylaşın:
selma koç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.