Koyu Maviliklerin Deliliği
karmaþaya açýklýk getiren bir delilden bahsedildi
taþlarý uyutursak geçer dediler
içinde bir yeþilin deliliði
öykümüze bulutlar yanaþtýran satýcýlardan ödünç alýnmýþ
koyu maviliklerin deliliði
geçmedi olmadý geçmedi
bekledik yollarý uzatýp isteðimizi
birileri kulaðýmýza fýsýldadýðý sözü unuttu
yan gelip uyuttular
bizim konuþacak aðzýmýz yoktu
bir kaç giz lafa karýþtý ölmeyi deneyin
bütün sorularý orada cevaplayacaklar yalanýna
veya doðrusunu deseler de
hakikat dokunulduðunda seçilmeyen yaradýr
üzülenlerin geçmiþini hatýrlamadýðý
sen sana ait olanýna sahip çýk lütfen
þiirleri onlarýn üstüne kur anýmsasýnlar
nasýl yaþar insan hiç biriktirmeden
anýlara tutunmayý anlasýnlar
pervazlar kýrýldý diye bir tasvir
güvercinlerin mutluluðunu çalmak olur onlardan
gölgeler yarattýlar kaç bin kez
ve duygularýmýn sonsuza varan ucu oldular
iki bina arasýnda bizi kim duydu bilmiyorum
gece yarasalarý mý
ya da sokak lambalarý mý
düþüncelerine çakýlmýþ her koyun
kendi bacaðýndan asýlýyordu
oysa binlerce yýldýz tutuþup
hayalimize kavuþmak istiyordu
iþte sevginin çýkýlmaz noktasý buydu
hatýrlayýp anlatamamak yani
göðsünü deþtiðinde kelimelerle
yanýp kavrulmak
yada avunmak
benliðinde filizlenen mutlu günlerle.
sizi kimseye anlatmadým inanýn
onun için bir çocuðun azalmayan balonu oldunuz güðümde
giydiriliyor ayaklarým her sabah
neler hissettiðim
sizi ilk gördüðümde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.