Geçer Gönlümden

Yürüyüp dereler, tepeler boyu
Daðlara yaslanmak geçer gönlümden
Bir çamoluk görsem akarken suyu
Altýnda ýslanmak geçer gönlümden

Gönlümü mest eder daðlarýn baþý
Üzüntümü alýr topraðý taþý
Tepeler daðlarda bu yüzden naþî
Ruhumla beslenmek geçer gönlümden

Buluta deðmeli saçýmýn teli
Okþasýn yüzümü bulutun yeli
Bir de elimdeyse Peri’min eli
Dizinde uslanmak geçer gönlümden

Kýrlarda çiçekler hep öbek öbek
Çiçeklere konar arý kelebek
Akþamleyin doða çekse el etek
Seyredip hislenmek geçer gönlümden

Delibal diyor ki; arkadaþlarla
Dereler tepeler daðlar taþlarla
Cývýl cývýl öten türlü kuþlarla
Þarkýlar seslenmek geçer gönlümden
Türküler seslenmek geçer gönlümden


Dost Kalemlerden


içimiz böyle yanar derinden
köyümün dere çeþmelerinden
en uzak tarlanýn ötelerinden
çiçekler koklamak geçer içimden

hep köyümde kalayým her izinde
hayale dalarým her resiminde
baþýmý koyunca yârin dizinde
yatýp da kalkmamak geçer içimden ... Teþekkürler Ýbrahim ÇELÝKLÝ HOCA’M

Sosyal Medyada Paylaşın: