Yapma Cık

Hayýr çocuk
Dur
Dokunma buruþmuþ ellerime
Bak nasýl da titriyorlar
Gizleri öylece kalsýn

On beþimdeydim
Bütün umutlarým boðazlandýðýnda
Bir odaya sokuldum
Sonra soyundum
Ben soyundukça ruhum giyindi
Bu yüzdendir
Geçirgen olmayýþým

Kan sýzdý bacaklarýmýn arasýndan
Kanayan etim deðildi yalnýz
Benliðimdi kanayan

Doðurdum üçer beþer
Sayamam ki adlarýný
Uzaðýmdalar hepsi
Kaderimi bölüþmekteler þimdi

Hayýr çocuk
Öpme dudaklarýmdan
Çek dizlerini yorgun dizlerimden
Okþama ak yüklü saçlarýmý

Gelinliðimi çýkarýnca
Ana oldum ben
On yedimde ikizim
On dokuzumda hançerim dünyaya geldi
Hançerimdi çünkü
Sevdiðime kaçýnca otuzumda ben
Dayandý böðrüme

Hayýr çocuk
Çýkarma kalbimi yerinden
Bulma sevilerimi sakýn
Býrak kalsýnlar olduklarý yerde
Süzme gözlerimi
Kaç kurtar kendini
Bu habis ve aðrýlý düþten

Ölmedim lakin
Çok caným yandý
Öldü bildiler beni
Gücüm yoktu ayný acýlara
Dönmedim geri
Hançerim mahpustur hala
Varýp eteðini öpsem
Anlatsam baðýþlar mý ki beni?

Hayýr çocuk
Gelemem seninle
Yürüyemem o kadar yolu
Ýhtiyar bir kadýným ben

Sýðýndým dipsiz
Sýðýndým dost
Sýðýndým gözlerim gibi bakan
Nemli gözlerin kirpiklerine
Paspas oldum
Kürek oldum
Çektim yarýnlarýmý
En kötüsü yaðmurlardý
Gök gürültüsüydü
Çünkü eskiden
Sokulurdum erimin gövdesine
Kaçýnýrdým böylesi günlerde varlýðýyla
Dövse de erimdi sövse de
Korurdu yaðmurdan gök gürültüsünden

Hayýr çocuk
Örtme üzerimizi
Boðulursun karanlýðýmda sen
Kýyamam sana hiç

Her gün geçerdim ayný yerden
Görmüþ beðenmiþ beni
Otuzuna henüz girmiþ
Terketmiþ sevdiði kýz
Küsmüþ kadýnlara
Benmiþim onu uyandýran
Güneþiymiþim bir de
Nasýl laflardýr onlar?
Hiç duymadýðým bilmediðim
Çaldý bir gece kapýmý
Soðuktu aldým onu içeri
Þimdi anlamýyor
Dinlemiyor bir türlü
Açsam mý papatyalar gibi?
Ýliþsem mi koynuna sevgiyle?

Dinlemediler zamanýn ilmini sözünü
Bir aðacýn kovuðunda gizlendiler
Ölüm geldi ihtiyar kadýný götürdü
Sonra yine
Öksüz kalmýþtý çocuk

Eskiden de öksüzdü sevmek
Alýþýverdi yokluklarýna
Susuyor aceleyle
Gerisini söylememek için...
Sosyal Medyada Paylaşın: