YALNIZ ADAM

Herkes evine çekilir
Sokaklar boþalýr,
Issýzlýkta kaybolur karanlýk,
Yalnýz
Durakta YALNIZ BÝR ADAM kalýr.
Durakta duraðý bekler,
Durak ta gidecektir de
O adamý bekler.

O gün þehrin misafiri yaðmurdur.
Yalnýz Adam ýslýk çalar,
Islýðýnda isyan, ýslýðýnda haykýrýþ,
Islýðýnda küfür vardýr.
Sonra karþýdan geçen deliye
Gülümser ýslýðýyla
Deli de adamý deli sanýp
Gülümser lisanýyla.

Aslýnda bir de çalgýsý vardýr sýrtýnda,
Sevdiði, gönül ve deðer verdiði tek eþyasý,
Çalgýyý küçükken çalgýcýdan ç/almýþtýr,
Yine böyle bir yaðmurlu Samsun akþamýnda,
Ve gece ýslanmamak için direnir yaðmura,
Yaðmursa yaðar þehre inadýna.

Bir sarhoþ küfrü basar oracýkta,
Bir takvim yapraðý daha
Düþer yere,
Saat kulesi gece yarýsýný vurduðunda.

Yalnýz adam hala beklemektedir.
Aslýnda otobüs gelmeyecektir,
Onun beklediði
Yalnýzlýðýdýr sadece,
Evinde bekleyeni de yoktur,
Beklentisi olan bir evi de.

Yalnýz bir þiir vardýr
Durakta bekleyen YALNIZ ADAMIN
Dudaklarýnda...

ls
Sosyal Medyada Paylaşın: