ESTİRDİ GİTTİ
Ne belalý baþýmýz var bilmem ki
Her gelen bir tufan estirdi gitti
Söz öldürür zehir ile ölmem ki
Nifak ekti dostla küstürdü gitti
Dedim suçum nedir söyle günahým
Alma günahýmý tutmasýn ahým
Yapýþtý yakama kesti iflahým
Korkuttu gözümü týstýrdý gitti
Sanýrsýn harami can alan cellât
Çýrpýn bir kenara çabuk kendin at
Zarbýna dayanmaz olsa da Polat
Köþeden köþeye kýstýrdý gitti
Merhametten yoksun yüreði katý
Böylesinde edep olmaz ki zati
Anamdan emdiðim ak helal sütü
Burnumdan getirdi kusturdu gitti
Zamanýmý çaldý zay oldu vaktim
Esiri olmuþtum canýmdan býktým
Ýki dakikada moralden çöktüm
Gülen suratýmý astýrdý gitti
Baktým ki gitmeye yoktur niyeti
Hazýrdým vermeye neyse diyeti
Ne þakasý belli ne ciddiyeti
Bülbülü þeydaydým susturdu gitti
Dedim Mizani’ye nedir garezin
Beni melül ettin artsýn marazýn
Karakýþa dönsün baharýn yazýn
Doðrusu hakladý bastýrdý gitti
Ozan Mizani (Taner Karataþ) 23.06.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozan Mizani Taner Karataş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.