ZEBANİ

Zebani

duru bir ekvator yanardý
gülünce dudaklarýnda
zerafetin kýzýlý
utanýrdý yanaklarýnda.
gören göze mührolmuþtu
güzellik baðlamýnda.

memelerine süt yürüdü
ve oðul; kasýklarýna...

kýz-dý.

dýþ karnýndan büyük diyeymiþ
iç karný
göbeðinin ayvamsýlýðý.

sabahlarýn güneþi her gün
ayný gece için uykuya yattý.

erkek pijamasý giydi ZEBANÝ
boyuna,mavi-beyaz çizgili
kabus...maviydi.

temel iç güdülerinin
kör,saðýr ve azgýn
hayvanlýðýnda
teninden boþalan salgýlarla
damladý kýzýn ruhuna.

üstünde ömür katlettiði
kýrýk kýzýlcýk sopalarý
dile gelip söylemedi
demir karyolanýn lanetini
ve
yastýðýn altýndaki
döl kurulanmýþ kanlý mendili.

ZEBANÝ mavi seviþirdi.

Seher Duman




Sosyal Medyada Paylaşın: