Tefrikalı şiir. İki

bir yazar. niye bunlarý yazar
diye düþündüm. böyle þeyler
düþünmenin zamaný deðil dedi. evdeki biri
mercanköþkün uzayan kollarýndan birini
tutunup su içmek için eðilen karýnca kýrmýþ
evdeki biri karýncaya çok kýrýlmýþ
karýnca düþtüðü yerdeki sudan boðulunca
eve boðuk bir hava hakim olmuþtu
o sýrada. yazarý düþünen düþünceli halimle ben
olan bitene sýrt dönmüþ oldum. doðru
çünkü söz düþünceyi fethediyor
oysa yazý. egemenliði altýna alýyordu
ya da hiç deðilse Benjamin
bunun için içini zehirle kalaylýyordu

olanca kýzgýnlýðý ile dýþarýda biriken
bazýlarý. içeri girmeye kalkýþtý
yazardan izin istediler. ama
beni umursayan çýkmadý

oysa yazar. engebeye öfkelenip
kabaralý ayaklarýyla baþýný ezen. yolcuyu
kurtaramayýnca kaçmýþ
uyku sersemliði ile ele geçen yolcu
ne yapacaðýný þaþýrmýþtý. evdeki
ve dýþarýdaki biri
artýk bilemiyorum belki de birileri
kimseyi kimlik bilgisi ile hatýrlamýyorum
yolcuyu hýrpalayarak. yoldan alýkoydular

hengame sona erdi. evdeki sorular
kolonyalý sular. dýþarýdaki kurgular kaybolunca
ölü karýncanýn cesedinden çýkan ýslýk
parçalanmýþ tonozlar
ve toz duman çekilince kenara yani
yazar belirdi kenarda. þaþkýndý
bütün bunlarý o yazmýþ olamazdý
bütün bunlarý ben yaþamýþ olamazdým
elbette bütün bunlar da
böyle olmuþ olamazlardý


2162bin13Ýst.

Sosyal Medyada Paylaşın: