þair bir kaç mýsra þiirle
güneþi batýdan doðduramazsýn bilmez misin
ardý kýyamet...
kýrýk oltayla
göz yaþý denizinde balýk tutamazsýn
avuçlarýn boþ
yorgun omuzlarýnda kocaman sevdayla
acýyla kývranan yüzündeki derin çizgilerle
þakaklarýnda kara kara kýþlarla
içine oturmuþ
o deli avuntuyla mahþere yürüyemezsin...
ölümle yaþam arasýnda bu müsabaka
kazanamazsýn...
þair koþma bu gidiþ soluksuz
ölüm var zamaný aldatýp yenemezsin
yorulduðun yerde han kurup soluklanamazsýn...
soluðun yetmez
üfleyerek koca güneþi harlayamazsýn
þiir yetmedi birde en delisinden sevda
sen bu yükü o yaralý bereli yüreðinle taþýyamazsýn...
hadi þiirimden münzevi bir mýsra arakla
oltanýn ucunda salla
suyu çekilmiþ deryada balýk tutamazsýn...
þair yüreðin yorgun omuzlarýn düþmüþ
bir yudum þarap gibi göz yaþýný kana kana içemezsin...
ey þair
bir þiir kaç sevdaya kundakçýlýk eder ki
þiirinin en naif mýsrasýn dan vurulursun sen en iyisi mi sus...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.