Bunca zaman kah isyan ettim Kah inledim Yüreðim idam sehpasýndayken bile Gülümsedim Yorgunum þimdi Merhameti yok hayat yolunun Uzadý da uzadý.... Yelkeni kýrýk tekne misali ruhum Naçar ve çalkantýlý Okyanusun ortasýnda yalpalýyor sanki Yorgun ki besbelli Kaderim karaya vurdu... Can havliyle sarýldým topraða Dinsin acýlarým Benimle topraða gömülsün felaketim diye Oda okkalý bir çalým attý Güneþe yöneldi gözüm Son arzumu sorar gibiydi Yüzüme tokat misali vurdu faniliðimi... Doð dedim Hadi doð üstüme Üþüttü beni ecelin nefesi Buzullara döndü bedenim Isýt ne olursun yüreðimi Bulutlarý çekti yüzüne gitti Naçarým dercesine... Tam da o an kulaklarýmda bet bir çýnlama Ömrümün geri sayýmý baþladý galiba Kalýn perdeler indi göz kapaklarýma Aþkolsun kaldýrabilene... Ha gittim ha gideceðim Yaþamýn zorlu davasýnda Kýrýldý kalemim Adým tozlu raflara Simam soluk fotoðraflarda Bedenim serin topraklarda kaldý Yine de meraktayým Bu savaþý kim kazandý Felek kimin ekmeðine yað çaldý...
ÇÝMDÝK 22.06.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
çimdik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.