Hayat kayýðýndayým kürekler ellerimde Çektikçe çekiyorum yaklaþýyor son durak Bir türkü tutturmuþum acýsý dillerimde Ýklimlerim deðiþti gelecek sanki kurak Bazen yoruluyorum taþýmýyor bileðim Son durak da inmektir budur asýl dileðim.
Zamansýz acýlarý kucakladým korkmadan Sandala yerleþtirdim üstlerini örterek Kenara itekledim ayaðýmý burkmadan Buna raðmen çoðaldý her gün daha artarak Sitem etmem kimseye eyvallah der geçerim Bu da kader mey’idir fondip yapýp içerim.
Kürekler aðýr gelir bazen býrak der içim Hayata aslýrým son bir gayret ederek Dümeni çeviririm benimdir elbet seçim Umudu tüketirim baþým önde giderek Feleðe çelme takmak azmi dolar yüreðe Yeni bir yön veririm yarý kýrýk küreðe.
Ömür törpüsü gibi git gelleri yaþarken Su alan kayýðýmý mendille týkýyorum Bu da alýn yazýsý deyip nehir aþarken Savaþ bayraðýmý da direðe takýyorum Hala gücüm yetiyor feleðe kafa tuttum Dertleri toparlayýp derin sulara attým.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.