SENSİZ BU ŞEHİR
Sensiz olacaksa bu þehir,
Býrak o zaman bensisizde olsun..
Gülüþüne kýyamadýgým bu þehirde,
Herkesde bir þeyler görüyorum sen sanýp.
Uzak yollardan gelip,
Þehrin amansýz vitrinlerinde,
Saatlerce seyrine daldýgým gözlerin..
Küçük ellerinde özlemine hasret duydugum her dokunuþun,
Her nefes alýþýný içimde hissettigim bu þehir,
Okadar yanlýziki...
O þehri þafakta uyandýran tren sesleri,
Giden göçmen kuþlarýna yol olmuþlar þimdi..
Belki geri dönmeyen sevgililer,
Ýnadýna o trene binerek ayrýlmýþlar bu þehirden..
Bu nasýl bir sensizlik,
Bu nasýl bir kavgaki sokaklarda kuþlarý vurmuþlar,
Bu nasýl sevdalanmak taþýna topragýna...
Bilsen ellerim kir içinde,
Papuçlarýmýn ucu delindi...
Ve ben bu þehirde sana olan sevdamla,
Temiz kalmaya çalýþýyorum..
Þunuda bilki:
Ben Bir sana sevdalýyým,
Birde Ýstanbula...........Þ.CyILMAZ.....21.06.2013...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Yılmaz/Şiir Baba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.