Sen yüreðimin
Bir türlü bulunmayan adresinde,
Çocukluðuma ait bir iz gibisin.
O günlere ait bir koku, bir þarký, bir ses gibi
Sen geçmiþim gibi,
Hiç koparamadýðým bir yerimsin.
Seni sevdiðimi inkâr etmek,
Kendimden kaçmaktýr
Nasýl becerir insan bunu?
Nasýl saklanýrsýn kendinden?
Kendini sobelemeden yaþamak mümkün
Mümkünmüþ, sana bakýnca anlýyorum.
Sessiz, sözsüz, ýssýz çiçeðimsin benim
Hiç sabahý olmayan bir gece gibi,
Bir türlü okuyup bitiremediðim bir kitap gibi,
Baþucumda duruyorsun
Sana anlatamadýðým sevdam gibi ta þuramdasýn..
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.