Yürüdükçe sýzlayan bir aðrýdýr yaþamak
Ve kemiklere saplý hançerin dönmesidir
O, ne düz bir zemindir ne de bin bir basamak
Cennetin sürgün olup dünyaya inmesidir
Suya yazýlmýþ kader gökten inen karardýr
Usumuza atýlmýþ kýrk düðümlü bir ilmek
Ölümle bitimi yok hitamý yok zarardýr
Tek tesellisi cennet,devâsý yalnýz bilmek
Üstümüze karanlýk urbalar biçer gibi
Gecelerin terzisi ve günlerin katili
Ýstemek simyasýný zehrile içer gibi
Yok bir duruþ ve durak.yok,yokluðun tatili
Hasretiyle yanarken sonsuzun, sonsuzluðun
Ten kafesinde mahpus ruh isimli yalnýz kuþ
Anlar ki yok kürrede suyu, bu susuzluðun
Tüm þarkýlar yalandýr notasýzdýr her bir tuþ
Göklere doðru söyle içindeki ifriti
Gökler ki yaþamanýn kaçýlasý tek yolu
Boþalt bulutlar gibi aþk öfke ve nefreti
Cümle tahirân or’da dünya hep ciyfe dolu
@..
oN9okuzHazirANi2i1000oNü3
Þükrü Özmen