Uzak zamanlardan geldim Künyemde iflah olmaz adam yazýlý Savrulup geldim iþte Nuh’tan kalma bir kýyamet artýðý
Umarsýz bir düþ yorgunuyum Top misali alnýmda gün sektiriyorum Hoyrat adýmlarý savurdum zamana Ceplerimde acil yaþamaklar biriktiriyorum
Gecenin kalbini örseliyorum Bohçalara sarýp sarmaladým gündüzü Acýtmýyor artýk canýmý Þu kahpe dünyanýn ne yokuþu ne düzü
Bazen sinsice yüzüme gülüyor hayat Bazen ben ona açýktan gülüyorum Eskimeye baþlamýþ yüzümle Hiç de güzel deðilim biliyorum
Çýplak ellerle gölgelere uzanýyorum Hep ayný tonda parlýyor insanlarýn yüzleri Ölülerle konuþuyorum hayatýn rengini Geç de olsa öðrendim Meðer cansýzlýkmýþ her topraðýn kaderi
Ýklimsiz ormanlarýn elyaf gölgesinde Anadan üryan küfürlere çarpýyor dilim Kuralsýz yaþýyorsam kime ne ki Geçmiþimle çoktan hesaplaþtý geleceðim
Bu köhnemiþ dünyada payýma düþen -Herkes gibi- sadece ufacýk bir rol Bir tek þeyin farkýna vardým Ne kadar uyursa o kadar gece oluyormuþ insana hayat Ne kadar yürürse o kadar yol
Uzak zamanlardan geldim Ýþim olmaz miþ’le muþ’la hayalle düþle Hala tanýyamadýn beni Ben o serseri dikiþ tutmaz adamým iþte..
Sosyal Medyada Paylaşın:
izmirim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.