Bir bela ki sorma gitsin yüreðimde yatan aslan
Birine kalbimi açsam giremeden parçalýyor
Kükremesi ta içimde yankýlanýrken durmadan
Ne yüzünü gösteriyor ne yuvayý terk ediyor
Bir güzel ki sorma gitsin hiç kimse hayýr diyemez
Gönüllere asit gibi akmayý iyi biliyor
Ona kendini kaptýran gözü kapalý gidemez
Alýþkanlýðý reddetmek acý vermeyi seviyor
Bir katý ki sorma gitsin yumuþama nedir bilmez
Peþinde koþturur durur bu tabiat kanunudur
Tavlama numaralarý ona karþý hiç iþlemez
Eline bir düþmeyegör demez bu Allah kuludur
Bir sarý ki sorma gitsin yýldýzlar gibi parlýyor
Saçýna dokunmak için mangal gibi yürek gerek
Bakýþlarý ateþ gibi yeþil gözleri sanki kor
Gözümün içine bakar mahvolduðumu bilerek
Bir ince ki sorma gitsin belini sarasým gelir
Elini tutmak hayalken eh bu biraz saçma olur
Onu nasýl sevdiðimi benden bile iyi bilir
Fakat bilmezlikten gelir beni biraz çirkin bulur
Bir uzak ki sorma gitsin aramýzda Kafdaðý var
Burnu daðýn tepesinde bense eteðin dibinde
Herþeye raðmen gözlerim heryerde hep onu arar
Okyanuslar kadar engin aþký duruyor kalbimde
Ali ATA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.