BOŞ ODALAR
Ne zaman sizden ayrý kalsam.
Bir burukluk sarar içimi
Odalar boþ odalar ýssýz
Hiç birþey tat vermez adeta
Gözlerim sizi arar burnum kokunuzu
Dört duvarsa beni adeta bogar
Çokta uzun olmasýný istemem bu ayrýlýklarýn
Tez zamanda kavuþmak isterim
Canýma caným yavruma
Özlerim burnumda tüterler
Hasretle yollarýný gözlerim
Kýzýmýn mendilinin kokusuyla
Kendimi teselli ederim
Ama yinede nafile
Nasýl bir yürek haykýrmaz ki böyle zamanlarda
Yalnýz bir baþýna kalýnca
O boþ odalara, boþ odalar ona bakýnca
Kendi kendine düþünüp durunca
Ýçinde fýrtýnalar koparcasýna....
Yada aglarcasýna....
Bir bakmýþsýn kapýnýn zili çalmýþ.
Kapýdan Baba baba diye diye bir ses seni arýyor.
Kapýyý açýp kollarýný açýp
Hiç býrakmayacak gibi onlara sýmsýký sarýlýp
Sevgiyi kollarýnda yaþarcasýna......
Boþ odalarý doldururcasýna...
ACEMÝ ÞAÝR- GÖKSAL BOZGÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.