KADIN
Bu gece
Gözlerin deðsin bana
Caným yansýn
Kalbim sýzlasýn kadýn
Kadýn sen bana bir tadýmlýk aþk ver
Bir damla sevgi ek yüreðime
Ben sana hasret kalan gözlerimle
Bir ömür cennet bahçesi sunarým
Topraðýma bir tohum ek
Zambak olsun
Penceremi aç
Sokaðý zambak kokusu sarsýn
Senin kokun gibi kadýn
Nadas zamaný gel yüreðime
Birikmiþ tüm özlemlerimi kucakla
Üþüyen yanýmdan sarýl bana
Sol yanýmdan yani kadýn
Sol yanýmdan sarýl bana
Karanlýðýma bir yýldýz ol
Bir dolunay gibi
Gökyüzümü aydýnlat
Ve rüzgarým ol
Estiðinde
kilometrelerce uzakta olsan bile kokunu alayým
Kokuna uzaktan dokunayým
Rüzgarda kokuna dokunduðum gibi
Aþka dair ne varsa
Bu gece yataðýma býrak kadýn
Bu gece yataðým aþk koksun
Ve zeytin karasý gözlerini koy
Gözlerine dalýp cenneti gezineyim kadýn
Cennetin tadýna gözlerinde varayým
Denizim ol
Mavisi keþvedilmemiþ
Kýyýlarýnda bir mülteci gibi durayým
Çakýl taþlarýndan
Rengarenk süretini çizeyim
Ben süretine bakýp
Süretinde kendimi seveyim
Kendimi severken
Senin süretinde
Senin yurdunda
Ve senin dilinde
Ben sen olayým
Sen de ben ol kadýn
Bu gece
Sevinçlerin deðsin bana
Yüzüm gülümsesin
Baþýn düþsün omuzlarýma
Saçlarýn örtsün yüzümü
Ve odamýn ýþýklarý sönsün
Gözlerin aydýnlatsýn
Senden ayrý geçirdiðim
Zindan karasý yokluðunu kadýn
Ýbrahim DALKILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.