Kenan Kim

Kenan balkonunda oturmuþ gecenin elemini dinliyor
ay muhteþem
þu karþý giriþ katýný anlatmak istiyorum
demir parmaklýklar paslanýyor aniden
iki bina arasýnda boþluklar söze gelmiþ
kap kacak sesleri ve geçimsizlikler
acý muhteþem

bu akþam bitene kadar hiç piþman olmak yok
sokaðýn bütün kapýlarýný ziyaret ediyorum
bir kedi ben de varým diyor
sen de varsan neler yok ki
labirentlere sinmiþ karýncalar
fareler ablukaya almýþ biriken sularý vay
yalnýz bir suskunluk var aðaçlarda
bir öksüzlük belirtisi
küsmüþler gibi olan bitene
yapraklarý kýmýldamýyor vay

hayýr sizi sevmiyorum demedim
bu benim aklýmýn gürültüsü
bir þeyleri düþününce orada oluyorum her insan gibi
ayýramýyorum benliðimi bu kudretli canavarlardan

yani üç bin sene sonrasýný tasvir etmek için
geçmiþi sorgulamam gerekmiyor
tabi ki bende vardým siz
siz kendinizi baþka bir hüzünle ýrmaklara atarken
bende oradaydým boðmadan önce sevginizi
sizi anlatamadým diye üzülmeyin hemen
yaðmur yaðýnca gelir aklýma biraz
bu garip sýkýlgan hava

ne olur beni azat edin sokaklarýma
bulutsuzluðun içinde koca bir mavi
koyu olsa da çok güzel bu geceler
ama
yarýn var
Allah var
güneþ var
dýþýna akýp kendimi unutmak istiyorum
tutup yarin pembe ellerinden
o günü yaþamak istiyorum.










Sosyal Medyada Paylaşın: