kalabalýklar ortasýnda akan nehirlerin sidik yarýþýnda kurutulan y’ataklar inadýna boy veren ayrýk otlarýný yolmaya ç’alýþýrken z’aman sesimizde lirik bir yenilmiþliktir bam telimizle kesilen kelimeler
biraz sesin çýksýn derdi babam ‘’susmak hayatý h’içe s’aymaktýr’’ kanayan umutlarým ameliyat masasýyla seviþirken birileri sesini akort ediyordu tanrýnýn neþteriyle aklý geride kalanlar kýç öpmeyi ibadet sayýyorken susmak en iyi ilacýmýz affetsin beni atam
aydýnlýðýn kulaðýna týrpan kaçýrýldýðýndan beri yeþeren tarlanýn hasadýna göz k’oyan ve meydanlara inen karanlýðýn karýn gurultusudur dev-leþ-en otorite
oysa ki baþaklara benzerdiniz çocuklar yaðmur etkisiydi salýnýþýnýz çölleþen yüreklere saygý diyordunuz aþk diyordunuz siz de durdunuz iþte bulutlar rüzgarý ne kadar hiçe sayabilirse dalgalarý bükmek o kadar zordur elbette olur da gün gelirde özgürlüðünüz can çekiþirse bir yerde bir Deniz hapþýrýyordur dünyanýn bütün ormanlarý -çok yaþa umut -çok yaþa mavi . diyordur.
Arzen A T A
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzen Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.