Diyememiş yarim............

canlar birer birer yangýn
mutluluða aç ve susuz
hayat ömre sýzý vermiþ
ha kýlçýklý ha kýlçýksýz nefes...

umutlara yeller talip
kafesinde nazar boncuðu
üç kulluvallah bir elham
verdikten sonra son soluðu...

kemikleri sýzlýyor ruhun
sanma ki gel gitler þahit
zifiri karanlýða bulanmýþ renkler
sessizliktente çýkmýyor bir çýt...

aþk istiyor geçmis aþk
sevdalardan kopup gelen
yar demiþ yürek yar
yokmuþ þansý artýk sýfýrdan...

bohçalara koymuþ kahýrlarý
öperken onu zalim
bilmiyor ki o
bir kere dahi diyememiþ yarim............

(Berlin,19.06.2013)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: