Gel gel

Bir gülü öpmeye hasret dudaðým,
Bir baþka sevgili bulmadan gel gel.
Sevda çöllerinde yandý kucaðým,
Sonbahar çiçeðim solmadan gel gel.

Fýrtýnalar bizde, deniz orada,
Yanardað kükredi iþte þurada,
Aradýðýn o aþk belki burada,
Bu sabahta âþýk olmadan gel gel.

Göçmen kuþu gibi kanat açarak.
Deli poyrazlarda, hem de uçarak.
Eski deðirmeni koyup kaçarak,
Yanýna maziyi almadan gel gel.

Sevgilim sensizlik cennette de zor,
Cehennemden beter içimdeki kor,
Açýk adresimi yüreðine sor,
Gönül kapýsýný çalmadan gel gel.

Uzaktan uzaða avladýn beni,
Ölümüne candan istedim seni,
Bu azap içinde inletme beni,
Gece karanlýða kalmadan gel gel.

Umudun üstüne umut eklerim,
Sabýrla sarýlýr bütün dertlerim,
Her nefes alýþta seni beklerim,
Gözlerim uykuya dalmadan gel gel.

Kýzýl kana döndü gurubun rengi,
Teller akort tutmaz bozduk ahengi,
Gönlüm yaralandý sabrým tükendi,
Üstüme topraklar dolmadan gel gel.

04.02.2001...Mustafa Yaralý



Sosyal Medyada Paylaşın: