adýný söylemedi yorgun bir gecenin sabahýna alacalar yapýþtýran esintilerdi sevilecek olan ben ve kuþlar ilkin uykusuz çocuklarý öperdi sonra damlarýn bakýþlarýný bacalarý siyah sanýrdýk kuþlarý üzgün ucunu korkutucu karanlýða yaslamýþ daha koyu bir adam sinema kýlýklý adýmlarla dolaþýrdý pervazlarda inanýrdýk yolunun tükeneceðine güneþ gelince
ilk beyazlýklarýn içinde kederi ekmek kokan ve kaldýrýmlarý ýsýtýp güne uçuran dev adýmlý esmer tenli kalabalýklar buluþurdu tenhalarda sýký giyinmiþ yuvarlanmalar ve nedensiz bir boþluðun ilk çýðlýðýný duymadan uyanýrdýk uçurumlarda
ve artýk hep sessiz duruyor komþu taþlar yýlgýn gölgelerin kýrýklarýný örtüyor mavi denize uzanan yollar inceliyor rüyama dönük bir de sönük bir barýnak dalgalara takýlan ne zaman görsem aðlayasým gelir bir çocuk arkasýna bakýnan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.