Umutlarımı Yıkma

Sevdiðin kadar sevilirsin diyordu þair
Neyi düþünerek söylemiþti acaba
Ya da derinliklerinde ne mana taþýyordu
Düþünüyorumda benim sevgimin hudutu yoktu
Mübalaða yapmýyorum
Çok seviyorum hem de çok
Hiç geçmediðin sokaklarda
Adýný bilmediðin þehirlerde seni arýyorum
Adýný bile bilmediðin insanlara seni soruyor
Seni onlara anlatýyorum
Sense baþka birini seviyordun
Ben hala seni bekliyordum
Bana geliceðin günü sabýrsýzca bekliyordum

Aslýna bakarsan
Neresinden tutarsan tut tutarsýzlýk
Fakat ne yapayým ürkek ceylaným benim
Elimde deðil seviyorum seni seviyorum
Hudutsuz sevdam, adýna yazýlmýþ þiirlerimle
Gecenin kör karanlýðýnda
Nikotin kokan ve üþüyen ellerimle seni bekliyorum
Elimi ýsýtýcaðýn günü, yüzüme gülüceðin günü bekliyorum

Sen bana bekleme diyorsun ya
Bu gün deðil hiç bir zaman seni sevemem diyorsun ya
Nasýl acýtýyor içimi biliyormusun
Tamam anladým beni sevmiyorsun
Anladým benim olmayacaksýn, gülmeyeceksin bir daha bana biliyorum
Lakin neden umutlarýmý yýkýyorsun
Öksüz bir çocuk gibi býrakýyorsun
Býrak bari seni sensiz yaþayým
Sabrýmý zorlayým, üzüleyim yeri geldiðinde aðlayým
Yeri geldiðinde kýzayým sinirleneyim
Bin bir duyguyu bir anda yaþayým

Ama sen beni öldürdün haberin yoktu
Umutlarýmý yýktýn, bitirdin beni
Sevdiðim...

Görkem Þen

Sosyal Medyada Paylaşın: